dodano: 2022-11-18 13:10 | aktualizacja:
2022-11-21 13:01
autor: Jan Borejko |
źródło: UE
Unijna konferencja ministerialna zatwierdziła wydatek 6 mld euro na nowy, satelitarny system internetowy, aby zapewnić Europie bezpieczeństwo poprzez zmniejszenie jej zależności od zagranicznych, czyli pozaeuropejskich dostawców szerokopasmowych usług satelitarnych.
17 listopada przedstawiciele Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej, grupy 27 krajów UE, zgodzili się na porozumienie w tej sprawie.
KE jest gotowa zainwestować
2,4 mld euro z różnych projektów UE i Europejskiej Agencji Kosmicznej, a także wykorzystać niewydane pieniądze z innych projektów UE, podczas gdy oczekuje się, że sektor prywatny dołoży dodatkowe finansowanie na poziomie
3,6 mld euro.
Początkowa flota będzie niewielka:
prawdopodobnie tylko 6 satelitów. Ostateczny plan zakłada budowę i wyniesienie do
170 satelitów w latach 2025–2027.
Celem Unii Europejskiej jest posiadanie własnego satelitarnego systemu szerokopasmowego i nawigacji satelitarnej na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO), który zapewniłoby wsparcie w sytuacjach awaryjnych, a także zlikwidowało „przepaść cyfrową” w domach i firmach z nieodpowiednimi usługami szerokopasmowymi.
Posiadanie własnego systemu pozwoli UE obsłużyć szerokopasmowym zasięgiem całą Europę, a także Afrykę i Bliski Wschód, a tym samym przeciwstawić się chińskim i rosyjskim konkurentom.
Nowy projekt
IRIS2 byłby pewnego rodzaju równoważnikiem dla innych pozaeuropejskich systemów tego typu.
Mowa tu o:
- amerykańskim, działającym już systemie Starlink Elona Muska,
- planowanym, amerykańskim systemie projektu Kuiper wspieranego przez Amazon,
- kanadyjskim Telesat i jego programie Lightspeed,
- brytyjsko-indyjskim OneWeb wraz z francuskim operatorem Eutelsat - system OneWeb
- rosyjskim systemie LEO, który na razie jest w powijakach, a ze względu na wojnę w Ukrainie zapewne zostanie zaniechany
- kilkunastu innych specjalistycznych usług na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO), np. Blue Walker 3 firmy AST SpaceMobile
Wyzwaniem dla sektora prywatnego jest teraz potwierdzenie chęci uczestnictwa, a chociaż istnieją dwa aktywne konsorcja, które chcą się zaangażować, nie jest jasne, kto mógłby się pojawić. Istnieje również irytująca kwestia
„złotego udziału” Wielkiej Brytanii w OneWeb. Firma OneWeb jest w trakcie połączenia z francuskim operatorem satelitarnym Eutelsat.
Co ciekawe,
KE jeszcze w czerwcu 2022 r. oświadczyła, że nie zamierza uznawać połączonych firm dwóch operatorów Eutelsat/OneWeb za uczestnika swojego programu Internetu szerokopasmowego.
Materiał chroniony prawem
autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.