- Badania koncentrowały się na zachowaniach ptaków morskich podczas lotu w okresie lęgowym i okresie polęgowym, czyli w okresie kwiecień-październik, kiedy zagęszczenie ptaków było największe w rejonie Aberdeen
- Na ponad 10 000 filmów z ptakami w ciągu 2 lat monitoringu obejmującego okres kwiecień-październik nie zarejestrowano żadnych kolizji ani nawet wąskich ucieczek.
- Na farmie wiatrowej zainstalowano jednostkę monitorującą z kamerą radarową, która umożliwiła automatyczne namierzanie ptaków wykrytych przez radar, a następnie śledzenie ich przez kamery przy użyciu algorytmu wykrywania ruchu i śledzenia opartego na sztucznej inteligencji
- Jednostka monitorująca zebrała również ślady radarowe i nagrania wideo, które umożliwiły identyfikację gatunków ptaków wraz z analizą ich zachowań unikania na działającej morskiej farmie wiatrowej
- Nagrania z kamer wideo przedstawiające ruchy ptaków morskich zostały dopasowane do próbki ich śladów radarowych. Łącznie zarejestrowano 1753 sprzężonych torów w 2020 r. i 1370 torów w 2021 r., co przekroczyło oczekiwania i stworzyło podstawę do solidnej oceny zachowań w locie gatunków docelowych w różnych częściach farmy wiatrowej
- Morska farma wiatrowa Aberdeen firmy Vattenfall, znana również jako Europejskie Centrum Wdrażania Morskiej Energii Wiatrowej, składa się z 11 turbin wiatrowych i znajduje się tuż przy wybrzeżu Aberdeen
Vattenfall połączył dane radarowe z kamerami, aby zidentyfikować gatunki ptaków morskich i stworzyć obrazy 3D schematów lotu ptaków morskich oraz sposobów, w jakie ptaki unikają łopat wirnika morskich turbin wiatrowych.
Od kwietnia do października, kiedy aktywność ptaków jest największa, szczegółowo badano ruchy
mew srebrzystych, głuptaków, mew rissa oraz
mew czarnogrzbietych. Badanie dotyczyło tylko czterech gatunków ptaków, ale Vattenfall twierdzi, że model można zastosować do większej liczby gatunków, a także do farm wiatrowych na lądzie, a nie tylko na morzu.
W ciągu pół roku obserwacji nie odnotowano ani jednego zderzenia ptaków z łopatą wirnika głównego.
Mewy srebrzysta i mewy rissa leciały odpowiednio w odległości 90–110 m i 140–160 m od ostrzy. Głuptaki i mewy śmieszki wykazywały uchylanie się od wiatraka tylko w odległości 40 i 50 m od końcówek łopat wirnika głównego.
Zdaniem kierowników projektu po raz pierwszy tak szczegółowo zbadano gatunki ptaków na morskiej farmie wiatrowej.
Teraz naukowcy muszą rozważyć więcej odmian. Badanie zachowania ptaków w pobliżu turbin wiatrowych jest częścią ogólnych wysiłków mających na celu zapobieganie budowie farm wiatrowych w korytarzach przelotów ptaków.
Odkrycia mogą pomóc przyspieszyć proces wydawania zezwoleń dla farm wiatrowych, dostarczając dokładniejszych informacji o ryzyku kolizji z ptakami przy użyciu realistycznych wartości prędkości lotu, orientacji i wysokości.
W trakcie trwania projektu RSPB wraz z panelem ekspertów z NatureScot, Joint Nature Conservation Committee i Marine Scotland Science dostarczyło cennych porad.
Materiał chroniony prawem
autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.